یک اشتباه بزرگ و شایع در تنظیم و نگارش قراردادهای فی مابین کارفرما و کارمند توافق بر سر پرداخت حق بیمه و مالیات کارمندان به میزان کمتر از حداق های قانون کار و یا حتی توافق بر سر پرداخت آن به خود کارمند است.

شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که کارمند یا کارمندان شما از شما خواسته باشند که تمام و یا بخشی حق بیمه خود را که طبق قانون مکلف هستید پرداخت نمایید به خودشان بپردازید. برای اینکار حتی کارمند شما برای اینکه اطمینان شما را جلب کند به شما رسید نیز می دهد و حق اعتراض نسبت به این موضع را نیز از خود سلب می کند. شاید در نگاه اول اشکالی به این موضوع وارد نباشد ولی تله بسیار بزرگی را پیش پای خود به وجود می آورید و نهایتاً به عنوان کارفرما در این دام گرفتار می شوید.

این کار  کاملا غلط و اشتباه است و تبعات بسیار بدی برای شما به دنبال دارد چون پرداخت حق بیمه و مالیات یکی از وظایف کارفرما است و در قانون کار هم بر آن تاکید شده است. از طرفی متن قانون کار به گونه ای است که هیچ توافقی که حداقل های قانون کار را بشکاند معتبر و قانونی نیست. حتی اگر این توافق به صورت مکتوب و در دفترخانه با حضور ۱۰ شاهد باشد!

در واقع شما بعنوان کارفرما یک بار به صورت نقدی حق بیمه و مالیات کارمند را به خود کارمند پرداخت می کنید و در صورتی که اختلافی بین کارفرما و کارمند به وجود آید کارمند به راحتی می تواند از طریق مراجعه به اداره کار تمام حقوق خود را مطالبه نماید؛ لذا از آن جایی که کار شما بعنوان کارفرما خلاف مبانی قانون هم محکوم به پرداخت بیمه می شوید و هم جریمه خواهید شد.

پس بنابراین حتما به خاطر داشته باشید که در قرارداد های استخدامی و کاری هیچگاه توافقی بر خلاف قانون کار با کارمند خود نکنید؛ چون در این صورت تنها متضرر این موضوع خواهید بود. همچنین در صورتی که کارمند شما چنین تقاضایی از شما داشت به هیچ وجه خواسته وی را قبول نکنید بلکه طبق روال معمول و قانونی  هزینه های مانند حق بیمه و مالیات کارمندان را به ادارات مربوطه پرداخت کنید.