مذاکره با سرمایه گذار یا استخدام نیروی جدید می تواند کسب و کارتان را با خاک یکسان کند. اگر با روش های قانونی و قراردادی حفظ اسرار کسب و کارتان آشنا نباشید، ممکن است تمام تلاش های شبانه روزیتان در عرض چند ساعت یا حتی چند دقیقه از بین برود. در این مقاله محمدرضا فرضی پور، مدرس و مشاور قرارداد های حوزه کسب و کار، به شما کمک می کند تا با استفاده از قرارداد عدم افشای اطلاعات بتوانید از کسب و کارتان محافظت کنید. پس بیایید هر چه سریعتر به ۶ سوال مهم درباره قرارداد عدم افشای اطلاعات و پاسخ های آن بپردازیم.

۱ . چرا توصیه می شود که از قرارداد عدم افشای اطلاعات استفاده کنیم؟

شاید بهتر باشد این سوال را با سوال جواب بدهم! تصور کنید پنج سال سخت کار کرده اید تا بتوانید ماشین مورد علاقه تان را که یک میلیارد تومان قیمت دارد خریداری کنید. الان شما صاحب ماشینی گران قیمت هستید که برای تهیه آن زحمت زیادی کشیده اید. حالا از شما سوالی دارم! اگر غریبه ای آمد و از شما خواست ماشینتان را برای مدت کوتاهی به او قرض دهید آیا به همین راحتی به او اعتماد می کنید؟

قطعا پاسختان منفی است. چرا؟ چون مالک چیز ارزشمندی هستید و حاضر نیستید آن را به هرکسی بسپارید.

دقیقا کسب و کار هم همینطور است. سالها زحمت می کشید که آن را به ثمر برسانید. شب و روز برای توسعه آن تلاش می کنید و نتایج خوبی هم کسب می کنید. حالا سرمایه گذاری می خواهد با شما وارد مذاکره شود تا در صورت مهیا بودن شرایط در کسب و کارتان سرمایه گذاری کند. خب آیا به همین راحتی هر کسی را به شرکتتان راه می دهید و سیر تا پیاز همه چیز را در اختیارش می گذارید؟ مسلما خیر!

اینجاست که توصیه می شود حتما از قرارداد عدم افشای اطلاعات استفاده کنید تا بواسطه اطلاعات محرمانه ای که از کارتان در اختیار دیگران قرار می دهید خیالتان راحت باشد که جایی درز نمی کند.

۲ . از قرارداد عدم افشای اطلاعات در چه مواقعی باید استفاده نمود؟

به طور کلی در دو جایگاه می توان از این قرارداد استفاده کرد:

یکی آنجایی است که قصد جذب سرمایه گذار دارید و بواسطه آن با افراد مختلفی درباره کسب و کارتان صحبت می کنید و اطلاعاتی را افشا می کنید؛

و دیگری در مواقعی است که قصد دارید نیرو استخدام کنید یا با کسی شریک شوید. طبیعی است که پرسنل یا شریک شما به اطلاعاتی دسترسی خواهد داشت که نباید جایی درز کند. اطلاعاتی مثل دیتای مشتریانتان، برنامه های بازاریابی و … که حفظ آن ها از اهمیت به سزایی برخوردار است.

۳ . چطور سرمایه گذار را قانع کنیم قرارداد عدم افشای اطلاعات را امضا کند و چه زمانی باید این کار را انجام دهیم؟

یادتان باشد افراد حرفه ای از رعایت اصول قانونی و قراردادی ناراحتی ای برایشان پیش نمی آید و شما را درک می کنند. اگر سرمایه گذار همین اول کار حاضر نباشد به یک درخواست عادی شما توجهی کند آیا به نظرتان همکاری موفقی با هم خواهید داشت؟ من که بعید می دانم!

اما نکته مهم دیگر آن است که همواره شاهد آن هستیم بسیاری از مدیران این اشتباه را مرتکب می شوند که بعد از انتقال اطلاعات و دیتای خود درصدد امضای قرارداد بر می آیند که کاملا اشتباه است. درواقع باید قرارداد عدم افشای اطلاعات قبل از انجام مذاکره و افشای اطلاعات باشد. چون چه تضمینی است که اگر به توافق نرسیدید طرف مقابل بپذیرد که قراردادی را امضا کند؟! پس حسابی مراقب این قضیه باشید.

۴ . چند نوع قرارداد عدم افشا وجود دارد؟

دو دسته قرارداد عدم افشا داریم:

۱ . قرارداد عدم افشا یکجانیه یا یک سویه؛

۲ . قرارداد عدم افشا دو جانبه یا دو سویه

در قرارداد عدم افشای اطلاعات نوع اول یک طرف مکلف می شود که اطلاعات را جایی افشا نکند. مانند قراردادی که با سرمایه گذار منعقد می کنید.

و در نوع دوم قرارداد عدم افشای اطلاعات هر دو طرف قرارداد مکلف می شوند که اطلاعاتی را جایی افشا نکنند.  یعنی رازداری برای دو نفر ایجاد می شود نه یک نفر؛ مثل رازداری دو موسس و هم بنیانگذار یک کسب و کار نوپا.

۵ . آیا باید با تک تک پرسنل و نیرو هایمان این قرارداد را منعقد نماییم؟

کاملا به این بستگی دارد که هر پرسنل به چه اطلاعاتی دسترسی دارد و حساسیت آن اطلاعات در چه حدی است؟ بگذارید یک معیار را معرفی کنم تا با استفاده از آن بتوانید پاسخ درستی به مسئله بدهید.

از خودتان بپرسید که اگر این پرسنل اطلاعاتی که در اختیار دارد را به رقبای ما بفروشد چقدر ممکن است ضرر کنم؟

اگر ضرر و حساسیت بالاست که پس حتما قرارداد عدم افشا بنویسید اما اگر می بینید اتفاق خاصی هم نمی افتد اگر کسی از آن اطلاعات با خبر شود پس بی خود حساسیتی به خرج ندهید.

اما بعنوان نکته تکمیلی بگذارید یک راهکار ظریفی به شما پیشنهاد دهم.

سعی نکنید با هر پرسنل به صورت مستقل قرارداد عدم افشا امضا کنید. اینطور ممکن است بی خودی حساسیت ایجاد کنید و خودتان مسبب دردسر هایی شوید. به جای آن سعی کنید بندی مربوط به عدم افشا یا همان راز داری در قرارداد استخدام بگنجانید.

اینطور دو تیر یک نشان است! هم حساسیتی ایجاد نکرده اید و هم به مقصود خوتان رسیده اید.

۶ . در قرارداد عدم افشای اطلاعات چه ضمانتی قرار دهیم؟ اگر کسی بر خلاف تعهداتش اطلاعات ما را افشا کرد چه اتفاقی می افتد؟

به جز ضمانتی که ماده ۶۴ ، ۶۵ و ۷۴ قانون تجارت الکترونیکی برای فرد خاطی در نظر گرفته است که آن ضمانت هم حبس است و هم جریمه نقدی، شما هم حتما در قرارداد هایتان عددی را بعنوان خسارت در نظر بگیرید.

یعنی بنویسید که در صورت افشای اطلاعات، فرد افشا کننده متعهد است ۵۰۰ میلیون تومان خسارت پرداخت نماید!

حتما هم سعی کنید میزان دقیق خسارت را مشخص کنید و به ذکر اینکه فرد افشا کننده باید به “میزان لازم” خسارت بپردازد اکتفا نکنید. چون در این صورت داور یا دادگاه باید به این اختلاف رسیدگی کند که شاید آن ها به میزان خیلی کمتری برای شما خسارت در نظر بگیرند.

یعنی شما مانده اید و کلی اطلاعاتی که سوخت شده و چندر غاز پول!

پس یادتان باشد که هیچکس به اندازه خوتان حافظ منافعتان نیست.

نویسنده: محمدرضا فرضی پور

برای مطالعه این مقاله از شما ممنونیم. اگر سوالی، تجربه ای، نکته ای و یا نظری درباره مطالب این مقاله  دارید حتما زیر همین مقاله بنویسید.