در قراردادها گاهی ممکن است  شما مجبور شوید به عنوان تضمین چک، سفته یا هر سند تجاری دیگری را به طرف مقابل داده یا از او دریافت کنید یا ممکن است خیلی از دریافتی‌های ما بنا به هر دلیلی به صورت چک یا سفته باشد. به طور کلی بحث تضمین در قرارداد ها بحث بسیار مهم و مفصلی است که ما در این مقاله به دو نکته رایج آن پرداخته ایم.

نکته اول: برای تضمین در قرارداد ها چک بهتر است یا سفته؟

اولین و مهم ترین سوالی که در اینجا به ذهن می‌رسد این است که چک بهتر است یا سفته؟ پاسخ به این سوال کاملا بستگی به این دارد که ما در مقام صادر کننده هستیم یا در مقام دریافت کننده!

بهتر است زمانی که در مقام صادر کننده هستیم انتخاب ما سفته باشد و وقتی که دریافت کننده هستیم درخواست دریافت چک داشته باشیم. اما دلیل این کار چیست و چرا به نفع ما است که چک بگیریم و سفته بدهیم؟ به این دلیل که حمایت های قانونی از چک خیلی بیشتر از سفته است و اگر سفته‌ای به شما داده شود و آن سفته اصطلاحا پول نشود، شما تنها از نظر حقوقی می‌توانید اقدام کنید تا شاید بتوانید سفته ی مورد نظر را به پول تبدیل کنید. اما برای پیگیری کردن قانونی چک شما چهار روش و چهار راه پیش رو دارید:

۱٫ می‌توانید به اداره ثبت مراجعه کنید؛

۲٫ می‌تونید از دادگاه حقوقی اجرائیه بگیرید؛

۳٫ می‌توانید چک مورد نظر را حقوقی کنید، یعنی از طریق حقوقی و از طریق دادگاه اقدام کنید؛

۴٫ و یا اگر یک سری شرایط وجود داشته باشد می‌توانید چک را از طریق کیفری پیگیری کنید.

 پس با دریافت چک خیال شما راحت تر خواهد بود و اگر در مقام صادر کننده هستید برای اینکه مسئولیت هایتان کمتر باشد سفته را انتخاب کنید.

نکته دوم: این دو گام را برای تضمین در قرارداد هایتان فراموش نکنید!

اگر در قراردادهایتان، چه قراردادهای کسب و کار و تجاری و چه قراردادهای کاری و استخدامی،  چک یا سفته ای رد و بدل می‌کنید حتما این دو کار را انجام دهید:

۱٫ شماره و مشخصات دقیق آن سند تجاری را در قرارداد ذکرکنید؛

۲٫ از چک یا سفته ای که دریافت یا صادر کرده‌اید یک کپی تهیه کنید و هم خود شما و هم طرف مقابل آن را امضا کرده، به عنوان یک مستند پیوست قرارداد کنید.